Fletnię należy chronić przed dużymi różnicami temperatury i wilgotności. Trzymać z dala od źródeł ciepła: piece, kaloryfery, promienie słoneczne, a w szczególności wnętrza samochodu w upalny dzień. W okresie zimowym, po przyniesieniu instrumentu do ciepłego pomieszczenia, przed rozpoczęciem gry należy go pozostawić na godzinę, aby osiągnął temperaturę pokojową. Nie ogrzewać na kaloryferze! Po intensywnej grze fletnię należy wysuszyć. Stawiamy ją na godzinę w pozycji pionowej, częścią przyustną na bawełnianej tkaninie, a następnie w pozycji poziomej, aby powietrze przez parę godzin mogło wysuszyć wnętrze rurek. Wilgotny instrument zamykamy do futerału jedynie na czas transportu, po czym musimy go wysuszyć.

Technika gry

Zacznijmy od ułożenia instrumentu. Fletnie przykładamy do ust, tak aby   rurki i znajdowały się pionowo, długie po prawej, a krótkie po lewej stronie. Prawa dłoń trzyma dłuższe rurki za ich dolną część, lewa dłoń utrzymuje fletnię na poziomie rurek krótkich. Rurka, w którą chcemy zadąć powinna tylko lekko dotykać dolną wargę, tak aby nie powodować zbędnego tarcia w czasie przesuwania instrumentu. Aby wydobyć dźwięk, należy górną wargą skierować strumień powietrza w głąb rurki. Wydobywanie czystego dźwięku jest kwestią wypracowania sobie układu ust. Inaczej wydobywa się tony niskie a inaczej wysokie. Tak więc zadęcie to pierwszy etap nauki gry. Gdy już zostanie opanowany możemy przejść do ćwiczenia interwałów, czyli odległości między dźwiękami. Na początku trudno jest trafić w odpowiednią rurkę, szczególnie, gdy odległość między dźwiękami jest duża. Dobrym ćwiczeniem interwałów jest powtarzanie dwu lub trzech dźwięków znacznie od siebie oddalonych przez kilkanaście minut. Nie należy tego ćwiczenia lekceważyć, gdyż umiejętność szybkiej zmiany dźwięków jest podstawą gry na fletni Pana. Trzecim etapem nauki gry jest modulacja dźwięku, czyli zmiana natężenia i barwy dźwięku. Najbardziej przydatny jest tu efekt wibrato, czyli drżenie i kołysanie dźwięku, który możemy osiągnąć przez poruszanie górną wargą tak, aby nieznacznie zakryć otwór rurki. Efekt ten uzyskamy lekko poruszając fletnią w czasie gry. W początkowej fazie nauki gry, musimy także opanować umiejętność wydobywania półtonów. Na fletni można każdy dźwięk obniżyć o pół tonu. Aby to uczynić należy w trakcie gry odchylić dolną część instrumentu od siebie o ok.30 stopni. Górna część fletni nadal pozostaje przy ustach.